 Principe van digitale leerboeken prima. Maar waarom gesloten systeem?
Apple heeft verleden week op een persconferentie enkele nieuwe diensten onthuld die vooral betrekking hebben op het onderwijs.
Enerzijds wil Apple met iBooks2 het leerboek opnieuw uitvinden. Deze boeken, die je via de iBookstore zal kunnen kopen, zijn dynamisch en interactief - in die zin dat je diagrammen, animaties, foto's, video's kan oproepen. Het zou ook de prijs van het leerboek naar beneden moeten halen, want nu kost zo'n boek toch wel gemakkelijk 50 dollar waar de iPad versie ervoor stukken lager zou liggen - de meeste $14,99 of minder.
Deze aankondiging werd op heel wat kritiek en bedenkingen onthaald. Enerzijds is het systeem om gebruik te maken van leerboeken in digitale vorm wel interessant, omdat het milieuvriendelijk is, ook vriendelijk voor de arme rug van de student die niet meer zoveel boeken moet meesleuren. En als de prijs gedrukt kan worden, des te beter.
Anderzijds is het zo dat deze iBooks in een gesloten formaat gemaakt zijn, geen open ePub formaat bijvoorbeeld. Dat wil zeggen dat je deze boeken enkel kan openen op een iPad. Een toestel dat toch nog altijd 500 dollar kost, iets wat voor de meeste ouders toch nog altijd een te hoge prijs is. Tenzij Apple natuurlijk aan alle scholen gratis iPads schenken wil, is het ondenkbaar dat een school alle leerlingen kan verplichten om in de toekomst gebruik te maken van iBooks. Die zouden in een open formaat gemaakt moeten zijn, zodat ook studenten die bijvoorbeeld op de niet-iPad, op de dekstop bijvoorbeeld, in een gewone browser, kunnen openen, en hij er dan hetzelfde uitziet.
Er is nog een punt van kritiek. De boeken zijn wel interactief als het op het oproepen van multimedia aankomt, maar niet interactief op de moderne manier, dat wil zeggen: delen. Sommigen noemen het zelfs een ervaring die doet denken aan de oude cd-rom. Je kan geen externe content oproepen, je kan geen notities toevoegen tenzij voor jezelf. Een écht interactief boek, waarbij jij de commentaren kan lezen van een ander, en er eventueel op reageren, dat zou pas knap zijn.
Bij Apple vind je een filmpje (1) dat dit nieuwe iBook moet voorstellen. Wat mij persoonlijk daarbij opvalt, is dat het een kijk-boek is, geen doe-boek. Ja, je kan annotaties maken, je kan met de bekende knijpbeweging in- en uitzoomen op filmpjes of foto's. Maar ik zie nog altijd jongeren die met één vingertje (want in de andere hand houden ze de tablet vast) tikken op een aanraakklavier. Noem me ouderwets, maar ik hou van mijn beide handen op het fysieke klavier, waardoor je snel tekst kan intikken. Maar dat is natuurlijk persoonlijk.
O.a. Gigaom heeft een artikel waarin de vraag gesteld wordt of we echt wel willen dat leerboeken voortaan in de ommuurde tuin van Apple thuishoren (2)
Er is trouwens nog een praktisch probleem met deze iBooks, zoals Business Insider (3) opmerkt. Een iBook zal ongeveer 1,5 tot 2 GB groot zijn. De goedkoopste iPad heeft 16 GB opslagruimte. Een student heeft een leerboek nodig voor elke cursus, vooral in de hogere graden. Zijn iPad zal nauwelijks voldoende ruimte hebben voor deze iBooks, plus de eigen muziek- en filmbestanden...
http://www.apple.com/education/#video-textbooks
http://gigaom.com/2012/01/19/do-we-want-textbooks-to-live-in ...
http://www.businessinsider.com/apples-big-plan-to-revolution ...
|
