Een interessant artikel bij Protocol gaat dieper in op deze vraag. Want in politieke advertenties wordt vaak in slogans gesproken, worden dingen gesteld die niet met feiten hard gemaakt kunnen worden. Maar die toch geloofd worden, en de gemoederen bij de burgers ophitsen. In de VS werden, in de aanleiding naar de verkiezingen, daarom op verschllende sociale netwerken advertenties aan banden gelegd.
Twitter besliste bijvoorbeeld om geen advertenties meer aan te nemen van politieke kandidaten, partijen, overheidsambtenaren of PAC's (politieke actiecomités). Spotify, LinkedIn, TikTok en Pinterest hebben op een gelijkaardige manier politieke advertenties verboden.
Maar dit had zorgde wel voor ongewenste neveneffecten. Non-profits en kleindere politieke organisaties beklaagden zich erover dat zij harder getroffen werden door dit beleid dan grotere organisaties. Een voorbeeld dat Protocol geeft: Exxon kon wel een advertenties laten draaien over hun visie op de klimaatverandering, maar een PAC kon geen eigen advertenties draaien waarin die visie weerlegd werd.
Het probleem is een beetje dat er eigenlijk geen grootschalig onderzoek uitgevoerd mogelijk is om te meten of het verbod op die politieke advertenties al dan niet effect had op desinformatie. Gewoon omdat al die platformen geen inzage geven in hun data met betrekking tot dit beleid, of eventueel onderzoek dat zij zelf uitgevoerd hebben hierover, weigeren te delen.
Het enige onderzoek waarover we iets weten, althans zo stelt Science & Technology, werd uitgevoerd door twee wetenschappers, die zich baserden op data die openbaar beschikbaar zijn. Volgens hen had het verbod dat Facebook tijdelijk instelde op politieke advertenties, voor en na de verkiezing van 2020, een minimaal effect op de verspreiding van desinformatie. Maar wat het wel deed, was het bereik van kleinere organisaties beperken, en ook de fondsenwerving voor politieke partijen via Facebook beperkte (in tgenstelling tot hier in België, mogen partijen geld inzamelen voor hun acties).
Maar wat wel interessant is om te weten: politieke advertenties zijn wel duurder geworden, en worden nuop programmatic ad systemen geplaatst, waarbij de advertenties automatisch geplaatst worden op basis van verschillende factoren. Een systeem dat niet transparant is, wat ook nog een nadeel is.
Wat verder in een interessante discussie bij DTNS aangehaald wordt, is dat er eigenlijk veel te weinig onderzoek gevoerd wordt naar de impact van advertenties op sociale netwerken. Tijd voor onze wetenschappers hier ten lande!
https://www.protocol.com/policy/political-ad-barns
https://scienceandsociety.duke.edu/wordpress/wp-content/uplo ...
|