 Wie aan archeologie denkt, ziet voor zijn geestesoog mensen met een tropenhelm op (want we denken uiteraard meteen aan sfinxen en mummies) die met een klein schupje en een penseel geduldig laag na laag zand verwijderen in een afgebakend onderzoeksveld. Hoe zij tot de conclusie komen dat er daar gegraven moet worden, is vaak giswerk, gebaseerd op gelijkaardige bouwwerken.
Maar tegenwoordig is archeologie helemaal anders. Het zijn drones, Lidar en andere tools die de hoofdrol spelen. Drones maken luchtfoto's op lage hoogte, en zo goed als iedereen kan een een drone besturen. De archeologen hangen dus niet meer af van satellietfoto's of foto's genomen vanuit grote hoogte vanuit een vliegtuig of helikopter.
Voeg daar nog de Lidar-camera aan toe - Lidar staat voor Light Detection and Ranging), en de archeologen kunnen als bij mirakel door bossen en dichte begroeiing zien wat er onder de aarde ligt.
Bij de website OneZero vind je een intrigerend verhaal, dat o.a. vertelt hoe een megapolis van de Maya's ontdekt was in het noorden van Guatemala, in februari 2019. Met behulp van de nieuwe tech tools konden wetenschappers 61.000 oude structuren vinden, die diep onder de grond begraven lagen, en die zij tot een virtuele 3D omgeving konden recreëren. Graafwerk was niet meer nodig - en zeker en vast geen dynamiet: bij de graafwerken in het noorden van Turkije, die de oude stad Troje blootlegde, werd immers dynamiet gebruikt, met destructieve gevolgen.
In het artikel maak je kennis met enkele van die nieuwe technologieën, zoals een radar die door de grond kan kijken, en magnetometrie, dat nog dieper kan kijken. Samen zrogen zij voor een beeld van wat er in de oudheid aan structuur verborgen lag.
Het artikel biedt je alvast een interessante blijk achter de schermen van moderne archeologie, en de tools die daarbij helpen. Aanbevolen lectuur!
https://onezero.medium.com/how-cutting-edge-tech-is-empoweri ...
|
