 In verschillende podcasts en longreads werd de voorbije dagen nader ingegaan op het probleem dat sociale netwerken hebben met haatspraak, en de manier waarop deze platformen hierop reageren. Volgens sommigen reageren ze te laks, volgens anderen bevooroordeeld (rechtse stemmen zouden monddood gemaakt worden, linkse haatspraak zou toegelaten zijn).
Wat wij uit die analyses onthouden hebben, is dat er eigenlijk twee pijnpunten zijn, waardoor de hele strategie om haatspraak tegen te gaan, momenteel een maat voor niets is.
1 De gebruiker geeft de sociale media een verantwoordelijkheid
Stel dat bepaalde haatspraak (racisme, anti-islam, aanzetten tot geweld, ...) niet op Facebook of Twitter verschenen was, maar op een WordPress-website. WordPress is ook een platform, waar mensen en bedrijven een eigen website kunnen maken, waar mensen commentaar kunnen geven, enz.
Maar wanneer jij je door op WordPress gepubliceerde haatspraak beledigd voelt, of vindt dat er een wettelijke grens overschreden is, dan ga jij toch niet WordPress verantwoordelijk stellen? Dan dien je toch een klacht in bij het gerecht?
Wij beschouwen met zijn allen Facebook en Twitter veel te veel als een almachtig platform, en rekenen erop dat het zelf orde zal houden op zijn platform. Terwijl we eigenlijk telkens naar de rechter zouden moeten stappen: wat strafbaar is, moet gestraft worden.
2 Twitter, maar vooral Facebook, leeft van polarisatie
Hierbij kijken we vooral met een beschuldigende blik naar Facebook - bij Twitter heb je nog altijd de vrije keuze om een chronologische tijdlijn te zien, met enkel mensen die jij volgt. Bij Facebook is de hele newsfeed bepaald door het algoritme.
En dat algoritme stuwt je altijd maar verder in een bepaalde richting. Je vindt iets leuk, en dan krijg je meer van hetzelfde te zien. Elke like duwt je verder in een bubbel, waardoor er vooral steeds hardere tegenstellingen ontstaan tussen mensen. Die beginnen te schelden en ruzie te maken in de commentaren.
Het algoritme gedijt gewoon op die polarisering. Want het is dat wat de mensen aan Facebook bindt, en wat de ad-dollars binnenbrengt.
Denk je nu werkelijk dat de ingenieurs van Facebook, die zo vernuftig zijn, niet al lang een algoritme hadden kunnen bedenken dat de polarisatie minder op de spits drijft? Facebook heeft geen belang bij een rustig voortkabbelend sociaal netwerk, maar alle belang bij emoties die hoog oplopen.
Meer beschouwingen hierover bij DTNS podcast, een gesprek met Yaël Eisenstat, beleidsadviseur aan het Center for Humane Technology.
https://podcasts.google.com/?feed=aHR0cDovL2ZlZWRzLmZlZWRidX ...
|
