 Een interessant artikel bij The New York Times zou je aan het denken moeten zetten. Het deed het alvast bij ons. Het gaat over onze auto's, en de elektronica aan boord.
Die brengt veel nieuwe functies, zoals automatisch remmen, turn-by-turn routebeschrijving, infotainment (het beluisteren / bekijken van nieuws en entertainment in de auto). Maar er zit een schaduwkant aan. Want tegelijkertijd wordt er heel wat data verzameld, via een draadloze zender die voortdurend gegevens over de performantie van de auto, en over het onderhoud van de wagen verstuurt naar de autofabrikant. Volgens NYT is het zelfs 25 gigabit per uur!
En het zijn veel meer gegevens dan jij op het eerste zicht zou denken. Niet enkel over de auto, maar ook over onszelf. Hoe snel we rijden, waar we leven, hoeveel kinderen we hebben, maar zelfs hoeveel we wegen. En als je dan ook nog eens je smartphone met het in-car computersysteem verbindt, dan weet het systeem wie we bellen en sms-berichten versturen.
En daar zitten we dus met een probleem. Mag dat wel? Wat gebeurt er met die gegevens? Bij onze smartphone zijn wij ons bewust van die data-collectie, maar bij onze auto staan we er niet bij stil. Tijd dus om wakker te worden - dit artikel zet je alvast aan het denken!
https://www.nytimes.com/2019/05/20/opinion/car-repair-data-p ...
|
