Een interessant blogartikel van auteur Mike Isaac wijst erop dat het internet steeds minder permanent wordt. Het zit zo: in de beginjaren van de sociale media werd uitgegaan van het standpunt dat iedereen een voortdurende herinnering wou hebben aan wat hij beleefd en gedaan had, door daarover voortdurend te posten.. Maar ondertussen hebben we met zijn allen geleerd, met scha en schande, dat het verleden ons kan achtervolgen. Postings in een zatte of zotte bui die ooit onschuldig en studentikoos waren, blijken 15 jaar achteraf een heel andere dimensie te krijgen. En trotse mama's en papa's die ooit hele postings wijdden aan de blote billen van hun telg, worden nu geconfronteerd met de kritiek van datzelfde kindje dat nu 15 is en niet opgezet is met die foto's van toen.
Het gevolg: met zijn allen worden we minder 'mededeelzaam'. We posten verdwijnende berichten via Snapchat. En ook bij Facebook heb je de Stories, die na een tijdje verdwijnen.
Het heeft voor- en nadelen. Mensen houden er misschien wel van om terug te kunnen bladeren in hun herinneringen. En voor journalisten is het mooi meegenomen dat zij in de geschiedenis van beroemde personen zoals politici kunnen grasduinen.
Een interessante oefening: het artikel van Mike Isaac, tegenover de reactie van Ben Lovejoy op 9to5Mac.
https://9to5mac.com/2019/05/20/permanent-social-internet/
https://mikeisaac.substack.com/p/nothing-bad-can-stay
|