Het is al jaren dat universiteiten en academici ijveren voor open toegang tot gepubliceerde wetenschappelijke onderzoeken. Dankzij het internet zijn die immers gemakkelijker op te zoeken en kunnen zij een sprong voorwaarts betekenen voor de evolutie van de wetenschap.
Uitgevers van wetenschappelijk tijdschriften, die tegenwoordig in online databanken zitten, zijn echter geen voorstander - zij vrezen dat zij hiermee hun reden tot bestaan zouden verliezen. En stilaan is er dus een heuse krachtmeting ontstaan tussen de universiteiten en die uitgevers over gratis toegang tot wetenschappelijke studies.
Zo heeft de University of California die vrije toegang een voorwaarde gemaakt tot het vernieuwen van de abonnementen van de unief op de databanken van Elsevier. Waarop Elsevier antwoordde dat het hiermee zou instemmen, op voorwaarde dat de auteurs van de universiteit grote bedragen zouden betalen aan uitgevers royalties.
En nu is dus de volgende stap gevolgd: de University of California en zijn 10 campussen hebben hun abonnementen op Elsevier niet meer vernieuwd. En in Duitsland, Hongarije en Zweden hebben bibliotheekorganisaties een gelijkaardige beslissing genomen. En dat gaat om veel geld - UC betaalde namelijk 11 miljoen dollar per jaar aan Elsevier...
Het is een goede zaak dat er gestreden wordt voor principes, maar het gevolg is wel dat de onderzoekers aan de universiteit geen toegang meer hebben tot de database. En zich moeten beperken tot herdrukken van tijdschriften, of het opvragen van het artikel bij de auteur ervan. https://www.techdirt.com/articles/20190304/09220141728/big-w ...
|