 In de VS heeft de Food and Drug Adminstration voor het eerst een digitale pil goedgekeurd. Dat is een medicijn dat ook een sensor bevat, zodat de arts kan nagaan of de patiënt het medicijn genomen heeft, en wanneer.
Dat is een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de geneeskunde. Maar om meer redenen dan je zou denken. Er zijn de laatste tijd al heel wat digitale toestellen uitgebracht die een betere monitoring van de patiënt moeten garanderen. Maar een van de problemen waarop artsen nog altijd botsen is patiënten die hun medicijnen niet nemen, of niet op tijd of in de voorgeschreven dosis. Mensen worden dan zieker en hebben een zwaardere behandeling nodig.
Het feit dat er nu voor het eerst een medicijn goedgekeurd is waarbij de arts kan opvolgen of de nodige pillen genomen werden, is iets dat dit probleem uit de wereld zou kunnen helpen.
Denk bijvoorbeeld aan mensen die medicijnen nodig hebben, willen zij niet in een psychose geraken. Voor hen werd concreet dit eerste medicijn met sensor uitgebracht. De patiënten, die zich hiervoor vrijwillig moeten opgeven, kunnen hun arts en tot vier mensen aanduiden die een elektronische melding krijgen wanneer de pillen genomen worden. Zo kunnen die bezorgde vrienden/familieleden mee in het oog houden dat het goed blijft gaan met de patiënt en zo nodig ingrijpen.
Anderzijds is het weer een stukje privacy dat de patiënt moet opgeven. En het gevaar bestaat dat verzekeringsmaatschappijen in de toekomst patiënten gaan "aanmoedigen" om een versie mét sensor te nemen. Patiënten die niet netjes hun pillen nemen, zouden dan een slecht rapport krijgen en hun ziekteverzekering zien stijgen.
Over deze nare kantjes van de digitale pil een artikel bij de New York TImes.
https://www.nytimes.com/2017/11/13/health/digital-pill-fda.h ...
|
