 Een interessant artikel bij Wall Street Journal, dat draati rond "the next billion", het volgende miljard. Daarmee wordt een nieuwe groep gebruikers genoemd die er nu aankomt. Zij hebben weinig scholing gekregen, wonen in landen waar die scholing ook niet zo voor de hand ligt, maar die nu wel een smartphone in handen krijgen. Dankzij goedkope data-abonnementen en intuïtieve apps wordt die smartphone hun voornaamste, vaak zelfs enigste communicatiemiddel.
En dit vraagt wel een aanpassing van de fabrikanten. Je kan nu eenmaal niet werken met tekst-invoer bij toestellen die bedoeld zijn voor mensen die moeilijk of niet kunnen lezen of schrijven. Input via spraak kan een oplossing brengen. En ook beelden, die een universele taal spreken zoals emoji's.
Het artikel haalt het vorobeeld aan van een 36-jarige man in New Delhi, die minder dan 8 dollar per dag verdient als pakjesdrager in een van de stations in de stad. Hij kan met moeite lezen, geen klavier bedienen. Maar toch kan hij via zijn smartphone de treinschema's controleren, communiceren met zijn familie en filmpjes downloaoden.
Op zijn samrtphone: enkele van de populairste apps, zoals Google search, What's app van Facebook, maar ook minder gekende apps - speciaal ontwikkeld voor dit doelpubliek, met trage internetverbinding en met een beperkte opslagruimte voor data.
Tijd dus om eens even uit ons eigen luxewereldje te treden, en dit artikel te lezen.
https://www.wsj.com/articles/the-end-of-typing-the-internets ...
|
