 Ook bij de Franse verkiezingen was er heel wat te doen door lekken en berichten die bepaalde kandidaten in een slecht daglicht stelden. Het voorbije weekend was vooral presidentskandidaat Macron het slachtoffer van deze lekken.
Zo kondigde 4chan anon aan dat het swiftnet logs die tot enkele maanden geleden terug zouden gaan, zou publiceren. En dat daaruit zou blijken dat Macron een geheime rekening had op de Kaaiman-eilanden. Meteen daarop gonsde het van geruchten als zouden die documenten vervalst zijn.
Even later werd de interne correspondentie van de verkiezingscampagne van Macron op de torrent-netwerken gepubliceerd. Wikileaks ontkende enige betrokkenheid. De Franse kiescommissie greep onmiddellijk in, en verbood de Franse media deze documenten te publiceren.
Deze evolutie is echt zorgwekkend. De burger weet niet meer wat hij moet denken, en houdt er helemaal niet van in een bepaalde richting gestuurd te worden. Is het de bedoeling om Macron zwart te maken en zo Le Pen te helpen? Of is het juist de bedoeling om te doen alsof Macron het doelwit is, daarbij implicerend dat het Le Pen is die achter de machinaties zit, en zo Macron te helpen?
Er was ooit een rubriek in het Vlaamse magazine Humo, die "het wordt teveel voor Korneel" heette. Ongetwijfeld hebben vele burgers, in Frankrijk maar ook elders, dat gevoel. Het werkt demoraliserend, het ondergraaft elk vertrouwen in de politiek én in de objectiviteit van de media.
Maar moet er dan niet opnieuw een vermanende vinger opgestoken worden naar de sociale media, die het mogelijk maken dat deze geruchten zo snel verspreid raken? Of moeten we, integendeel, de sociale media dankbaar zijn dat zij deze vrije verspreiding van informatie (zelfs al is ze vals!) mogelijk maken?
Vele vragen - die tot een groot maatschappelijk debat zouden moeten leiden...
https://twitter.com/broderick/status/860417948539920385
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2970514
|
