 Methode krijgt toch veel kritiek: waar blijft persoonlijke relatie?
Skype, of videochat in het algemeen, wordt steeds vaker gebruikt. Onlangs hadden wij het erover dat er in de VS in menig huishouden kerstcadeautjes uitgepakt worden met Skype erbij, zodat oma en opa, neven en nichten die zich op afstand bevinden toch kunnen genieten van de snoetjes van de kinderen wanneer zij hun geschenken uitpakken, of hun nieuwjaarsbrief voorlezen (doen ze dat wel in de VS?).
Nu blijkt er een nieuwe trend te ontstaan in de VS, om Skype ook in te zetten bij het lesgeven, en dan wel bij naschoolse lessen - vooral muziekonderricht. In plaats van dat de leraar zich verplaatst naar het huis van de leerling, of de leerlingen bijeenkomen in het lokaal van de leraar, geschiedt het onderricht via Skype. Dat heeft natuurlijk zijn voordelen (er kunnen meer leerlingen tegelijk les volgen, er wordt bespaard op verplaatsingen wat natuurlijk ecologischer is). Maar volgens experten heeft deze manier van lesgeven toch ook heel wat nadelen. Want het echt persoonlijke is niet aanwezig. Leraar en leerling bevinden zich nog altijd het beste in dezelfde kamer. ER moet ook een band kunnen ontstaan tussen leraar en leerling, wat bij de ontwikkeling van het muzikale talent van de leerling bijna even belangrijk is als het talent zelf.
Maar anderzijds is het zo dat dit video-onderricht het muziekonderwijs laagdrempeliger maakt. Wat meer mensen (jongeren of ouderen) er gemakkelijker toe kan aanzetten om naar een instrument te grijpen. En via dit video-onderricht ben je niet langer beperkt tot het aanbod in jouw directe omgeving, maar kan je een leraar kiezen die zich op verre afstand bevind.
Momenteel is de VS een trendsetter bij dit video-onderricht. De afstanden zijn daar ook groter. Benieuwd of en wanneer er ook vioollessen met persoonlijke coaching per video verschijnen hier ten lande...
http://www.pressetext.com/news/20120113019
http://www.mtna.org/
|
