Zijn we op weg om kleine Frankensteins te maken? Het is nog altijd de droom van wetenschappers om kunstmatige intelligentie te creëren. Een robot die bijleert, en steeds slimmer wordt. Sommigen vinden dat maar een waanzinnige droom, en vrezen dat de robots ons dan op een mooie dag gaan overheersen - denk maar aan Hall 2000 in 2010 A Space Odyssey. Het volgende bericht zal deze categorie mensen ongetwijfeld de daver op het lijf jagen... Het gaat namelijk over een experiment aan de universieit van Queensland, waar wetenschappers kleine robots gemaakt hebben die zij Lingodroids noemen. Zij bestaan uit een mobiel platform, voorzien van een camera, een laser die een afstand kan bepalen, een sonar om iets in kaart te brengen en ervoor zorgt dat de robot obstakels uit de weg gaat. De robots zijn ook voorzien van een microfoon en een luidspreker, die een hoorbare communicatie tussen de droids mogelijk moet maken. Nu is het zo dat, wanneer robots met elkaar communiceren, zij daarvoor geen taal gebruiken die uit woorden bestaat, om het over concrete of abstracte concepten te hebben. Deze wetenschappers willen daarom trachten de Lingodroids een volkomen nieuwe taal te laten ontwkkkelen. En het lijkt nog te lukken ook. De Lingodroids worden in een ruimte met kamers gezet. Zij moeten die kamers een naam geven, en elkaar, en die namen aan elkaar doorgeven. Op basis daarvan worden er activiteiten bedacht voor de Lingodroids, die naar een bepaalde kamer moeten gaan, of een bepaalde andere Lingodroid moeten opzoeken. Een interessant concept. Maar de mensen met een robotfobie zullen natuurlijk meteen gaan vrezen dat de robots in de toekomst hun eigen taal hebben, die wij mensen niet meer verstaan, en dat zij dan kunnen gaan samenzweren om de macht te grijpen in de wereld... Bij IEE.org vind je een hele uitleg over het experiment.
http://spectrum.ieee.org/automaton/robotics/artificial-intel ...
|